april 10, 2019
fan Hendrick Goltzius*
It eilân Malta stiet derom bekend:
’t giet gauris op ús kusten mis,
sadat wy gasten krije,
dêr’t wy in skoftke noed foar stean,
wy binne net oars wend.
Mar juster kriich ik wat bysûnders troch:
in skipbrek sûnder dat ien mist,
mar dat wie noch net alles,
in njirre biet ien yn de hân…
dy Paulus libbet noch.
Myn hûs is grut genôch foar elkenien,
dochs siet iksels om heit yn noed,
’k seach him al dagen lijen;
soe Paulus… mei dyselde hân
hat hy it wûnder dien.
It folk fan Malta stiet derom bekend:
gastfrijens docht it skipsfolk goed,
mar dat wie noch net alles,
want Paulus makke siken sûn,
dat is hjir net de trend.
* Hendrick Goltzius (1558-1617)
Yllustraasje ‘Paulus op Malta biten troch in slang’
april 6, 2019
fan ûnbekend*
Al withoelang bin ik soldaat,
ien fan de âlde garde;
sjoch ik op dy tiid werom,
dan is’t in wûnder wat lêst barde.
Wy rekken stjoerleas ûnderweis
nei Rome, sûnder seil en
riemen hiene wy ’t net rom,
it kaam geregeld oan op peile.
It waard ûndjipper ûnder ’t skip,
ik hearde doe ien roppen:
‘Smyt de ankers gau oerboard!’
Ik seach… de see hie wite koppen.
Der wie foar ’t skip gjin hâlden oan,
in sânbank hat it brutsen,
as soldaat begiest gjin moard,
dus ha ’k it swurd tsjin Paulus lutsen.
Us offisier rôp my werom,
hy hat syn libben sparre;
elk kaam feilich op it strân,
sa bin ’k dochs foar in moard bewarre.
* Yllustraasje ‘Strâning op Malta’