Posted by admin

Twa guozzen komme op my ta,
ienriedich yn har doel:
‘Gjin ynbreuk troch de minskeboel,
wy wolle ’t op ús wize ha.

Want blank en kleur, dy passe wol
by ’t libben fan in goes,
ferskillend as by jim yn hûs,
wy meitsje oant de dea ta fol.’

De wrâld oer klinkt itselde liet,
noch lûder: mear as trou
fan loara’s dy’t as man en frou
ferstjerre yn deselde tiid.

Want iepen stiet de tsjerkedoar
foar alle ynternasjonalen
dy’t de Bibel yn it Ingelsk ha,
de heechste toan foar sa’n gehoar,
de Hear ferstiet gjin oare talen.

Fiif kilometer fierderop
is iepenheid oan alle kanten
foar wa’t surft op toppen fan de geast,
de hichte yn, dan oer de kop,
de Hear ferstiet syn wetterklanten.