Zij was knap en op de hoogte
van aanbidders, ongeteld,
die ’t smeekgebed per brief verzonden
in ’t romatisch verenkleed,
maar daarop was zij niet gesteld,
gaf aan haar kat de vrije beet,
zodat geen duif bleef ongeschonden.

Verder draaide ’t leven op de
hoogte van het topplateau;
terwijl de kat met veren speelde,
vlogen snippers in het rond,
getuigen van een laag niveau,
maar toch als pleisters op haar wond,
omdat zij zich ronduit verveelde.

Haar verlangen was versnipperd,
maar de pleister bleef in tel;
zij kon de kattigheid bedwingen
toen de brief kwam, digitaal,
met eerst het virtuele spel,
maar later klare liedestaal,
in plaats van zes plateaus tien ringen.

Schilderij ‘Definitive letter’