Sa docht him foar ’t ferskaat yn Earnewâld,
in doarp mei in ferline
gleon fan striid, as iis sa kâld,
it kin dy twa ferbine.

Sa sylt it grutte tusken bosk en Prins,
te lyts om te lavearjen.
Keart de wâl it skip? Sa’n grins
wurdt winters net wurdearre.

Se steane yn de kjeld op fêste grûn,
gjin skos kin ’t stiel skansearje,
reuzen oan it droege bûn
is dochs in bytsje stjerre.

Mar sjoch, in fyftich meter fierderop
belibje bern de wille
fan it riden, top of flop,
en sûnder striid of rille.