Kin de loft noch blauwer wêze,
wolken  witer as dy boppe see?
De palmen rûzje fan ferwachting:
as it barre sil op ’t selde stee,
is op ‘e kade net te lêzen.

Lit toeristen hjoed mar sizze
wêr’t it middelpunt is fan de wrald,
sy cruise lúks nei elke wynstreek,
’t leafst nei ’t westen, net te hjit of kâld,
sy kinne ’t sizze wylst se lizze.

Foar’t se komme yn it easten,
jouwe skiere wolken wite snie
en rûzje tûken fol ferwachting:
einlings winterwaar, dus ta de die,
want alve stêden ha it measte!