november 20, 2018
van onbekend*
Het is nu eenmaal de rivier
die scheiding tussen volken bracht
die vroeger nauw verbonden waren
door verwantschap, dag en nacht
liet bloed gevoelens stromen.
Het is de demarcatietekst
die melding maakt van het verbod
en impliciet van veel gevaren
voor wie tart het levenslot…
zij zal niet verder komen.
Het levenslot is het geluk
te wonen in het noorderland
van vele hoogten, volle aren,
brieven voor de overkant
bestaan slechts in haar dromen.
Een bode blijft trouw op haar post,
al is zij elke dag mobiel;
soms stapt zij af voor even staren
over de rivier, haar ziel
laat zich door ’t bloed meestromen.
* Geen titel
november 19, 2018
It wurk leit achter harren,
mannen dy’t in wike lang
it kraanskip draaie litte,
ha it tsjin de reiden lein;
dit wykein leit it earste rang
mei ’t each op pseudo-skippers,
dy’t oars net ha as by de ein
in middei út te farren.
De stêd leit achter harren,
jongelju fan ’t ynternet
dy’t fan in netwurk witte,
ha har slach dit wykein slein;
it túch ha se der net by set,
dochs binne ’t skûtsjeskippers,
al is it mar foar sneon en snein,
se witte ek fan farren.
