februari 14, 2017
van Elihu Vedder*
De engel is gevallen,
heeft geen kracht meer, ligt voor dood,
gevlogen is zijn laatste poging:
de hulp die hij nog bood…
maar Adam zag het niet meer zitten.
Gevallen in de hitte
van de strijd met weer de slang,
die slaagde in zijn laatste poging
van vele, eeuwen lang
heeft hij de Adams laten vallen.
Zij liggen, bloot de hoofden,
starend uit de dodenhoek,
geen kans meer op een eeuwig leven,
geen vrede met bezoek,
het laatste dat de slang beloofde.
De laatste man, gekomen
om te rapen wat er valt
te redden, maar er is geen leven,
de vruchten zijn vergald,
de vrouw is bij hem weggenomen.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De laatste man’
februari 13, 2017
Wat is rjocht en wat ferkeard?
It leit him oan de tiid,
noch folle koarter as in tel,
it is de tiid fan fûle striid
en letter lang de hel.
Jierren is er noch ferslein
oer minder as in reed,
want folle langer wie it net,
dus wie it like lang as breed:
de tiid joech oan de wet.
Hat it net de oanstjit jûn
ta tiden fan ferset
tsjin lit de tiid mar fierder gean?
De reed is langer, komt te let,
dus ek de grutte tean.
Mar de hakke hat it ret,
kaam earder yn in flits
de streek oer: elkenien ferslein;
Jan Smeekes, kampioen út Snits,
trochsetter oant de ein.
