februari 10, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2004
De skoarstien stiet der wurkleas by,
lit hjoed gjin reekplom sjen,
de needsaak om te spuien
is hjerstmis as it waar is rij
mei wetter.
As skûtsjes foar de eare gean,
dan lit er him klear sjen,
mar net om reek te spuien,
as eachpunt bliuwt er stokstiif stean…
kin ’t better?
Hy lit him sjen as monumint,
is fan elk skûtsje fan,
sil op komôf net spuie,
is oan dy smiten folk wol wend
as spetter.
februari 9, 2017
fan Rembrandt*
Wêrom net as masters op ’t portret?
Sy steane yn foar kwaliteit
en sitte net foar neat yn ’t fak;
gjin stof dy’t fan har ’t stimpel krijt
fan eksellint, brûkt foar in platte pet,
sy binne mei de hoed wol ûnderdak.
Op it kleed leit prominint it boek
mei alle stalen kreas beskreaun,
de ponge heart ek op it plús,
want kapitaal is masters freon,
matearje makket harren mear as tûk,
se binne sa op alle fronten thús.
Kalvinist, mennist en remonstrant,
dêrby ek noch in katolyk,
as masters fan de stof dus rom
genôch foar God syn Keninkryk;
lit har seis dagen sitte foar de klant,
de sânde stiet beskreaun as dimmen… from.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘De staalmasters’