Hoefolle gielbrún minskedrek
ha grêften wol net frette
moatten, want wa wist fan wetten
foar ’t miljeu in boppestek?

Wat ieuwen ûnder wetter sit,
sil wol wer boppe komme.
Hat de baggerman dan romme
oars as yn de grêft syn sjit?

In keunststofhúske is it plak
foar syn natuerlik sitten,
efkes ’t baggerjen te litten,
rêstich deljaan op ’t gemak.

En binne alle grêften keard,
wa sil it húske sljochtsje?
Wetter kin de drek befjochtsje,
gielbrún wurdt wer helder read.

Sy wol net misse dizze kear
de lakjas neffens westewyn
dy’t raast der skuorrend fûl op yn
en brekt har iepen foar de sfear.

Mar jout de stoarm him letter del,
dan is it glêde fan de lak,
ferdwynt de sekjas yn de bak
en strykt de eastewyn oer ’t fel.