Lit my noch it lêste melde,
ik, Obadja, Gods profeet:
der komt in ein oan alle need,
neat bliuwt foargoed itselde.

’t Folk fan Jakob sil as flammen
wurde, Joazefs folk as fjoer
en Ezaus striebult is it foer,
as jiske wurdt syn namme.

Nei berch Sion sille komme
wa’t ûntkomme út ‘e need,
Gods hearskippij wurdt ierdebreed,
it rjocht slacht op ‘e tromme.

* Glês-yn-lead ‘Obadja, tsjinner fan de Hear’
yn Lincoln Cathedral

Lit my no fierder sprekke,
ik, Obadja, Gods profeet,
oer Jakobs ûndergong en leed,
do, Ezau, hast dyn broer djip rekke.

Do hiest net gnyskje moatten
op ‘e dei fan harren ûndergong,
doe’t Jakobs folk yn ’t lijen stoarte.

Do hiest net komme moatten
om te sjen nei harren swiere gong,
mar do stiest breedút yn de poarte.

Do hiest net rôvje moatten,
mar dyn hannen giene harren gong,
sa hasto Jakobs rykdom koarte.

Do hiest gjin haast ha moatten
om te kommen op ‘e fjouwersprong,
de flechtling hast fan ’t paad ôf hoarte.

Lit my no fierder sprekke,
ik, Obadja, Gods profeet:
as Jakob rekkesto yn need,
it oardiel sil dyn libben brekke.

* Melozzo da Forli (1438-1494)
Keunstwurk ‘De profeet Obadja’
(Loreto, San Demeure)