De Iene hat noch mear te sizzen:
yn ûnstjoer komme see en lân,
sadat de folken bringe skatten
nei Jeruzalem, gjin macht hâldt stân,
it fûnemint sil ús folk lizze.

De Iene hie gjin frucht te bieden
salang’t it eigen folk ûnrein
wie, oantaast troch ferskate goaden,
mar de beammen drage frucht troch rein
en sinne, Hy sil ’t folk wer fiede.

Wolno, de oprop om te bouwen
klinkt yn ’t lân foar hiel it folk,
want wit, de Geast is yn ’t fermidden,
lykas doe yn de woestyn as wolk,
dus bou de timpel fol betrouwen.

* Joep Nicolas (1897-1972)
Glês-yn-lead finster ‘Profeet Haggai’
Alde Tsjerke yn Delft

’t Is tiid foar dizze tiding
oan de lânfâld, pryster en it folk,
as godsman tsjinje ik as tolk,
it wurd jout oan de liedslju lieding:

Jim bouden wol jim wenten,
kamen yn dit lân wer ûnderdak,
mar pún leit op it timpelplak,
de Iene hat sels noch gjin tinte.

Lit it dwaan en litten yn jim omgean:
Siedde hawwe jim, mar amper rispe.
Fan it iten wurde jim net sêd.
Drinke dogge jim, mar giet de toarst wol oer?
Mei de klean oan trilje jim noch as in blêd.
Wol jim lean, mar  yn de ponge hâlde is in toer.
Lit dit dwaan en litten yn jim omgean.

Gjin frucht kaam út ‘e ierde,
want de himel hold de dauwe yn,
der striek oer ’t lân in droege wyn,
de Iene hie neat mear te bieden.

Jim hannen út ‘e mouwe,
gean de bergen yn en kapje hout,
wat nije moed ta bouwen jout,
sa kinne jim op God fertrouwe.

* James Tissot (1836-1902)
Yllustraasje ‘Profeet Haggai’