Wat soe der yn de kop omgean
op weagen dy’t op boegen batse…
fjirtjin koppen dy’t op barsten stean
fan spanning om sa fan te kotsen.

De kop derfoar, net achter lâns,
sa sjit it troch de kop fan Douwe*,
earst de bakboardslach, dan is der kâns
oer stjoerboard, lit de Pan mar sjouwe.

De float oer bakboard sjocht de kop
fan Douwe, earst strak spand, dan laitsjend,
want hy sylt oer stjoerboard al foarop,
gjinien kin him de kop gek meitsje.

’t Is ien slach dy’t de trochslach jout,
dy’t moarns al yn de kop om spile,
as dy slagget, dan giet neat mear fout,
in kwestje fan mei ’t kopke sile.

* Douwe Visser

De measten ha de kop derfoar,
want oer de streek, dan rap werom
en op ‘e nij begjinne:
‘Binne wy it… nee, in oar,
dus lit him dan mar rinne!’

De Jouwer hat de breedste kop,
leit ûnder, mar knypt hegerop
en kin de boei berinne:
‘Binne wy it… ja, ’t is top,
ús start wie net sa’n minne!’

Mar ’t Hearrenfean, wêr leit dat skip?
It rint net sa’t de skipper wol,
dus dan yn de trapeze:
‘Kin it sa… of is ’t te hol?
Us skûtsje moat hjoed race!’