Wol sjen nei ’t keizerlike skouspul,
heit en soan heech op ‘e wein,
in ingel mei de kroanen,
want se ha de Joad ferslein.

Wol harkje nei triomfferhalen,
’t brânen fan Jeruzalem,
hoe’t stoaren timpeltoanen,
’t gûlen fan de bern om mem.

Wol sjen nei fjouwer bûnte hynders,
Rome docht foar minder net,
in tsjinner mei de kanne,
oarlochsbút nei keizers wet.

Wol hearre nei it lûd fan ieuwen,
Israel, dyn God is ien,
fersillest oer de lannen,
wit do bist troch Him ûntstien.

Wol witte hoe’t diaspora doe
rûn nei ’t konsintraasjekamp,
de klimaks fan it lijen,
’t joadske paad fan ramp op ramp.

Wol tinke oan de eigen dagen,
dat it komt op ’t selde del:
triomftocht fan it frije
Palestina… Israel.

Giulio Romano (sirka 1499-1546)
learde it fak fan Rafael.
Hy wie behalve skilder ek arsjitekt.
It skilderij ‘Triomf fan Vespasianus’
is basearre op ‘e oerwinning fan de
Romeinen op ‘e Joaden yn it jier 70.

Op ‘e toer
Ik bin nei boppen klommen,
stean no op ‘e festingtoer
en sjoch op stêd en minsken del.
Soe ik dan ride as myn broer?
It iis is foar de dommen!

Op ‘e boat
Ik byn myn redens ûnder
yn de hoeke op ‘e boat
en sjoch nei ’t lange streekjen út.
Myn broer? Dat is in domme kloat,
hy kin der ek wol sûnder.

Op ‘e toer
Ik moat der net oan tinke!
Sjoch, dêr leit ien op ‘e bek
en op sa’n slide friest gau dea.
Soe ik dan ride as in gek?
Troch ’t iis en dan ferdrinke!

Op redens
Ik ha myn redens ûnder,
streekje swierend nei de toer
en sjoch omheech hoe’t hy dêr stiet.
Soe ik dan klomje as myn broer?
Foar my is ’t iis in wûnder!

* Jan Steen (1626-1679) wie foaral
in skilder fan minsken mei each
foar wat yn har omgie.