Wat beweecht it flugge folk
dat him yn banen liede lit,
rjochtút sa’t westewyn de wolk
de rjochting nei it easten hjit?

Hat it dan gjin woartels mear,
hâldfêst yn stoarm en foar de groei
de oanfier fan in stream dy’t, klear
fan kleur, it beamfolk set yn bloei?

Wat beweecht de els dy’t stiet
te pronkjen sûnder banen yn
de bloei fan ’t slingerjende liet
op ’t dirigearjen fan de wyn?

Lit de fallen wylch dan sjen
wat werklikheid is stjerrend wier?
De beam giet op ‘en doer ferlern,
mar bloeit noch foar in lêste jier.