Se draaiden ien fan harren om,
syn swarte rêch koe wat fertelle
oer ’terreur tot op het bot’.
Dy tekst, ik wist dêr gie it om,
woe ik dy doe bekritisearje?
‘Jawis, wy fûnen dat wol wat!’

Ik fûn ’t fet koel dy iepen kaart
fan harren oer hoe’t sy no tinke:
‘Fertel it yn dyn eigen taal
sa’t op ‘e rêch stiet fan ús maat.’
Op dit gedicht wol ik basearje
wat dy sân my fregen: myn ferhaal.