Dûbele rêst

admin

oktober 12, 2016

Dûbele rêst

Nei de slûs en brêge kaam de kant
fan ’t wetter dy’t it bea de rêst
nei ’t fûle spul fan simmerstriid
mei ’t kreakjend bûgen fan de mêst,
no hinget noch it flachje yn it want.

De moarntiid hâldt de siken yn
en ’t wetter tusken wâlen flak,
ek holpen troch de flat en ’t dak,
net bûchber foar in bulte wyn.

Mar fierderop bedûkt de bak
de dridze, tagelyk noch wat,
yn djipte rustich yn de rêst:
’t kanon dat foar de start it skot
lost, foar it skûtsje ’t earste rak.

Eigen paad Har kar