februari 2, 2024
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Lit ús dangelje troch Llanes,
fiskersdoarpke oan de griene kust,
om te genietsjen fan gebouwen
dy’t strielje iuwen skiednis út,
lykas de muorre dêr omhinne,
foar histoarisy in lust.
Lûk dêrnei in reinjas oan om
nei de lege grotten ta te gean
dêr’t weagen tsjin de rotsen batse;
dy slite iuwenlang al út
en sille ’t fan de see nea winne,
al hoe rotsfêst sy ek stean.
Lit ús kuierskuon oanlûke
om te klimmen boppe doarp en grot
heech út, want útsicht hat de takomst,
giet boppe it ferline út
en mei it sicht op see en sinne
fielst dy as Poseidon god.
* Foto ‘Llanes’
** Foto ‘Bufones de Pria, Spanje’
januari 26, 2024
fan ûnbekend*
Leech wie de ierde yn ’t begjin,
gjin beam of dier of minske
wie te sjen, de himel seach
mei stjerren op dit ierdryk del
en hie de ivichheid op ’t each.
Dit lânskip wie net it begjin,
mar al miljarden jierren
âld, ôfsliten troch it waar;
de minske libbet mar in tel,
wurdt wol de ivichheid gewaar.
De minske sjocht de fuotprint fan
in prehistoarysk meunster
deis en stjerren yn de nacht,
it komt op wrâld en himel del,
dy beide nimt er ierdsk yn acht.
* Foto ‘Canyonlands Naztional Park, Utah’