maart 9, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2013
De skippers fan de frije dei
ha ier de loft al skôge,
wolken brieken, wyn op wei,
in dreech kerwei, mar ’t waard foltôge.
Gjin skipper sylde dus foar fol,
wol mei de geast yn lôge,
dêr begûn it twirjen al,
it rûnhout rekke yn in bôge.
De skûtsjes kniepen nei it skot
om hegerop te kommen,
frije wyn wie ’t winnend lot,
dat Drachten fielde him ferromme.
It skip fan plat en wer oerein,
hie hjoed de kop te pakken,
kniep omheech, rûn as in trein,
dat Snits bleau achter Drachten plakken.
De skippers fan de frije dei
ha ’t yn Wâldsein wol witten:
twa kear skrept, in dreech kerwei…
wa woe sa’n hobby sjitte litte?
maart 7, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2013
Gjin better teken as it reid:
de plom omheech is fierste min,
mar as de stâle bûcht en swaait,
dan hat de skipper in goed sin.
Wannear’t de tugen klappe, dan
rint op de spanning nei de top,
it each sjit nei de Snitser Pan,
de griene leit al wer op kop.
Ynienen lûke eagen nei
it drama dat in wûnder wurdt:
it Fean skuort Drachten yn de swaai,
sawat leit plat it bakboardsswurd.
Mar ’t Fean lûkt Drachten wer oerein,
it skûtsje fart, mar sûnder seil,
it lêste wurd wurdt no al sein:
wa’t skuort en rêdt, byt op ‘e neil.
Wannear’t de Pan giet troch de wyn,
dan klappe seil en fok omraak,
de flagge kin hjoed wer deryn:
in kampioenskip yn de maak.
