februari 11, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2012
Se hiene ’t moarns al yn de kop,
hoewol’t de buien oer de weagen jagen:
it giet derûnder of derop,
de petten op, omheech de kragen.
’t Is foar de start al brún of wyt,
gjin peil om folle tugen op te lûken,
in loft dy’t as in brijwein stiet,
de swan kin wol in reefke brûke.
De koppen krije har gelyk:
se jeie as de buien oer de weagen,
’t publyk stiet op ‘e polderdyk
te sjen mei lapen doek foar eagen.
It giet derûnder of derop:
de heale moanne skynt as wie ’t de folle,
mar ’t poartsje krijt it yn de kop
en stampt foarby as wie ’t in bolle.
februari 9, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2012
It wie noch foar it grutte barren
dat it griene skûtsje, lyts en âld,
as spoekskip tusken grutten foer,
want waard it Lemster waarm of kâld
en soe it Snitser oan de ein ta farre?
Se starten yn in lange rige,
kop oan kont, it skode yninoar
lykas it spoekskip hawwe woe:
it griene Snitser hie gjin kar
en hat it ûngelok fan foaren krigen.
De Lemmer lykwols die it better,
krige wjukken, lei al gau foaroan,
mar woe it spoekskip dat sa ha?
It rôp it brune nei de troan,
dat Earnewâld waard hearsker oer it wetter.
It lytse âlde griene skipke
wie yn ’t wedstriidfjild net mear te sjen,
mar spoeke wol mei grien en brún,
sa ha de grienen it ferlern
en krige brún fan grien in ekstra wipke.
