juni 14, 2020
fan ûnbekend*
fan Alexandre Blok**
Readgardisten wiene oars as wolven
neffens Alexandre Blok;
as revolúsjonêren
strieden sy foar ’t sljochte folk,
wat stie yn syn gedicht ‘De tolve’.
De tolve rûnen troch de strjitte,
sjittend, moardzjend mei in flok,
se koene neat bedjerre,
want sy strieden foar it folk…
dat koe dochs elkenien wol witte?
Ien wist it net, hat op har wachte,
want hy gie foar elk syn lok,
dat neat dêroan mankearre;
yn de sniejacht wie er tolk
en gids, ’t gie tsjin de wrede machten.
Readgardisten wiene oars as wolven
neffens Alexandre Blok;
mar oft se him wurdearre
ha of op him sketten? ’t Folk
wist dat er gids wie fan de wolven.
* Foto ‘Alexandre Blok’ (1880-1921)
** Gedicht ‘De tolve’
juni 7, 2020
fan ûnbekend*
fan Wilfred Owen**
Hoe koe hy yn it libben slagje
as de âldste soan fan fjouwer bern
sûnder beurs om troch te learen?
Wol mei aspiraasje om mei ’t wurd
syn eigen lot te kearen.
Hy seach romantysk nei it leger,
koe de djipte yn de grûn net sjen,
ek it deadzjend gas net rûke,
harke amper nei it wize wurd…
koe hy syn lot ûntdûke?
De wrâldstriid waard foar him in trauma,
dy’t in gat yn eigen djipte sloech,
him as dichter ynspirearre,
nea wie skreaun sa’n byldzjend, djipgeand wurd,
’t waard yn it brein gravearre.
It waard foar Wilfreds mem in trauma,
doe’t de klok foar dea en frede sloech,
as soldaat hie hy ’t net helle,
lykwols libbe hy noch yn syn wurd
om ’t drama te fertellen.
* Foto ‘Wilfred Owen’
** Gedicht ‘Anthem For Doomed Youth’
