maart 11, 2022
fan Sandro Botticelli*
Wit fan it drama fan Verginia,
de dochter fan Vergilius,
centurio yn Romes leger,
sy gie troch foar kreas jongfaam,
har dwaan en litten wie ynteger.
Wit ek dat Claudius in rotfint wie,
dy’t hege aspiraasjes hie,
himsels beneamde as de rjochter
dy’t it rjocht net earnstich naam,
dêr waard de dupe fan de dochter.
Wit ek dat heit Vergilius net sjen
koe dat Verginia gjin rjocht
dien waard en om har te befrijen
út syn kloeren, stiek hy ta,
sa moast syn dochter it belije.
* Sandro Botticelli (1445-1510)
Skilderij ‘It ferhaal fan Verginia’
maart 4, 2022
fan ûnbekend*
Vergilius, fan sljocht komôf,
koe nei Rome foar de stúdzje
fan retoarika; as advokaat
koe hy it lêste wurd net fine…
hy reagearre syn frustraasje ôf:
Wat ik yn de mûle hold,
is nei it skrift ferskood.
Vergilius, frijfeint, gjin frou
soe him yn it dichtsjen steure,
konsintraasje wie syn trouwe maat,
dêroan koe hy him maklik bine,
tegearre reagearren se har ôf:
Wat in frou net bringe kin,
belibje wy troch ’t bern.
Vergilius beskreau al gau
ien út tûzen as bysûnder,
’t keninklike bern, beskaafd fan aard,
dat liet de sinne oeral skine,
Augustus makke sa it lofdicht ôf:
’t Wurdt foar elk in gouden tiid,
ferspried dit wiid en siid.
* Mozayk ‘Vergilius tusken muzen’