juli 22, 2021
fan Rembrandt*
Hy hie de pest oan rotten,
makke dêrom al dy bisten dea
mei krûd dêr’t sy de pest oan hiene,
gif wie foar him syn deistich brea.
De deade rotten liet er
hingje oan de koer mei ien dêryn,
dat minsken op ’e hichte wiene,
hy har wat oars ferkocht as wyn.
Sa rûn er by de doarren
lâns mei rottekoer, syn feint, fergif
yn fleskes en in mûlfol wurden,
nea kaam syn praatsje oer as wif.
De pest kaam ek nei foaren
en syn hekel oan in rottepleach,
dus moast de rôt ferdylge wurde,
hy brocht de klant it gif foar ’t each.
Dat each koe ’t net wurdearje,
skôge rôt en dea, wie dêrmei oan,
ien wurd kaam him doe út ’e mûle:
‘Opdonderje!’ Hy hie ’t bedoarn.
* Rembrandt (1606-1669)
Ets ‘De rottekrûdferkeaper’
juli 15, 2021
fan Roelant Savery*
De Grykske dichter Aesopus
hat mei syn wurden skildere
in hart mei hege hoarnen
tusken lege hoarnen fan de kij…
syn fabel wie de boarne
foar skilder Roelant, dus…
… stie ’t hart deawurch mei bûnzjend hert
te hymjen nei syn wylde flecht
foar jagers dy’t him sjitte
woene, mar se koene der net by,
dus lieten sy it sitte…
it wie har jachtdei net.
De eigner fan de keppel kij
hie each foar hoarnen, leech of heech
en hat it hart doe sketten
foar de slacht; sa wist allinnich hy
dat kij gjin poat fersette,
wie ien foar harren nij.
* Roelant Savery (1576-1639)
Skilderij ‘De fabel fan it hart tusken de kij’