december 31, 2021
fan Tobias Baanders*
Kening Winter op ’e lêste dei
fan de lêste moanne fan it jier
hat fan ’e moarn twa bearzen fongen
op ’e Sânemar by Earnewâld,
hy naam se foar prins Ulekrite mei.
Mar prins Ulekrite kriet op slach
dat de fangst wie hjoed der fier by troch,
want ein desimber moast it sjonge
fan de redens op ’e Sânemar,
op iisnocht wiene alve stêden wach.
Kening Winter fûn dat flauwe kul,
hy hie neat mear mei in kâld klimaat,
want kjeld sloech him fûl op ’e longen,
mar prins Ulekrite liet gjin kar:
in tou bûn hy heit-kening om de mul.
Slepend fierde hy foarst Winter mei
oer de waarme grins fan âld nei nij,
dêr’t hy de âlde tiid ferjonge,
lok en seine makken ’t gea iiskâld,
sadat de wiisheid ried nei nijjiersdei.
* Tobias Baanders (1946-…)
Skilderij fan 2009
december 30, 2021
fan Jean-Léon Gérôme*
Dêr leit er, útteld op ’e grûn,
maarskalk Ney, maat fan Napoleon…
hysels hat net de deaden teld
yn mannich slach omkommen,
hy wie wend oan dat geweld.
Hat maarskalk Ney syn rêst no fûn
nei it hinne wer: Napoleon
en dan Bourbon, de hearsker telt,
op ’t lêst Napoleon, hy
krige lêst fan ’t kriichsgeweld.
Bourbon hat him de hannen bûn,
want hy hold it mei Napoleon,
de fijân fan de nije foarst,
dy’t nei de keizer hearske,
foar de maarskalk wie it hast…
… syn tiid om ôf te tellen, hy
wie gjin maat mear fan Napoleon,
gie iensum nei syn ein, ’t geweld
út withoefolle lopen…
maarskalk Ney hat dy net teld.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Skilderij ‘De eksekúsje fan maarskalk Ney’