juni 16, 2022
fan William Turner*
Famkes dûnsje yn de rein
oan de igge fan de Theems
om wille te belibjen
oan beweging mei de hiele lea,
wat trochslacht nei it brein.
Breinroer fan ferealens op
eleminten yn de loft
om dûnsjend te belibjen;
lilk wurdt net in famke yn dit gea,
sy klimme nei de top.
Ut ’e fierte stoomt de trein
nei de brêge oer de Theems,
mei faasje as de hazze,
dravend foar it libben, troch de dea
opjage, net ferslein.
Eleminten jeie mei,
harmony fan loft en stream,
as stoom de lea belibje,
dûnsjend wurdt net tocht oan rein en brea,
it brein slacht troch op wei.
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘Rein, stoom en faasje’
juni 9, 2022
fan Jacob Backer*
Hjir bin ik, mar net allinne,
sjoch mar hoe’t ik nei him wiis,
hy is de jager, giet op jacht,
wylst ik hjir sit te flechtsjen
in krânse foar de priis.
Sjoch my hjir as harderinne
mei de glim fan makke skiep,
sa wol ús heit my ’t leafste sjen,
mem learde my it flechtsjen,
wat hâldt my út ’e sliep.
Sjoch nei him, hy bliuwt wol wekker,
mem seit: ‘Om’t hy jonge is,
moatsto him as de jager sjen,
hy sil net daliks flechtsje,
sjit mei syn spear nea mis.’
Hjir bin ik, sekuere rekker,
’k reitsje mei myn spear de knyn
en fang in klyster mei myn strûp,
ik lit gjin bist mear flechtsje…
as ’t moat sjit ik in swyn.
As it moat, sil hy it winne,
dêrom is ’t dat ’k nei him wiis
as jager, winner fan de priis.
* Jacob Backer (1608/9-1651)
Skilderij ‘In jonge en in famke
as harderinne en jager’