Archive for the Keunst category

Vulcanus, god fan alle smidden,
koe wol krekt de krêft fan fjoer
foar ’t bûgen fan it hurdste stiel,
mar ’t smeien liet er oan de feinten oer,
hy wie in god fan út ‘e midden.

Hy hie in frou as in goadinne,
kreas en mei in fjurrich aard,
fan bûgen frjemd, dus hurd as stiel;
har hert lei op it ambyld fan in maat,
sa waard sy gloeiend syn freondinne.

Vulcanus koe doe wolkom hjitte
Venus en har Cupido,
syn hert waard weak as sêftread stiel;
de hammerslaggen klonken stielhurd ho,
mar dêr koe Venus net mei sitte.

* De bruorren Le Nain,
dy’t yn de 16^de  ieu libben,
wiene alle trije skilder.
Se wurde meastal as
in ienheid beskreaun,
om’t net bekend is
wa’t wat skildere hat.

Rekket it ús tiid noch oan,
it libben út it tsjuster
fan de dea
wei of bliuwt stoarn foar ivich stoarn
en is it libben wat fan juster?

‘Reitsje my net oan,’ sei Hy,
‘want Ik bin fan twa wrâlden,
út ‘e dea
wei meitsje Ik it libben frij,
it nije komt yn ’t plak fan ’t âlde.’

Fiif soldaten yn de sliep,
dy’t earst net wekker rekken;
as foar dea,
yn ûnmacht leine sy, as skiep,
gjin libben koe har dea ferbrekke.

Twa Marijes kamen oan
yn ’t hôf om oan te reitsjen;
net mear dea
wie Jezus yn dy iere moarn,
it tsjuster koe it ljocht neat meitsje.

* Reitsje my net oan