Archive for the Keunst category

De nekke knapt, de earmen slop,
it hinget oan in koppe beam,
hy hinget mei foarút it krop
nei ’t hysjen, ien foar ien, yn stream.

Ferburgen ûnder ’t skuorde kleed
hat sy by kleden lâns lang socht,
by elke stap noch grutter leed,
it paad is lang, mar lang net rjocht.

De skouders bleat, yn wite jurk
bliuwt inkeld Augustina oer,
op liken docht sy no har wurk,
yn bleate hân ’t kanonnefjoer.

De hannen bûn mei noch it krús
bliuwt hy om Kristus’ wil de tolk
fan alle lijers sûnder thús,
de stappen fan ’t fersleine folk.

* Francisco José Goya y Lucientes (1742-1828)
wie 62 jier doe’t de oarloch tsjin Napoleon útbriek.
Hy makke dêr in searje fan tachtich etsen fan.

Gigantysk is de stienkolos
mei tsjokke muorren, treppens, bôgen,
wiffe ljedders dêr’t gjin treppen is;
wa’t hjir ferbliuwt, komt nea wer los,
sa’n tsjerker wurdt as altyd troch beskôge.

It folk dat himet finzen troch,
in klimmen nei it ljocht fan boppen,
dêr’t gjin iepen doar of finster is;
de swierte lûkt sterk oan en sjoch,
de rûts oan touwen is net mear te stopjen.

Wat is in minske yn de trêd
fan ’t libben oars as klimmer, boppe
kommen, dêr’t gjin útsicht foar him is,
wer sakjend yn syn tsjerker, mêd
op ’t lêst, gjin god of neiste te beroppen.

* Giovanni Battista Piranesi (1720-1778)
waard berne yn de omkriten fan Fenetië
en krige syn ynspiraasje fan de ruïnes yn Rome.
Hy makke yn syn libben mear as 1200 grutte etsen.