juni 4, 2020
fan James Ensor*
It kin net sûnder hannen
dy’t lûke foar de gong
nei wêr’t men wêze wol,
beweging sûnder sprong.
It kin net sûnder riemen,
ien stjoer, de oare bak,
sa bliuwt de boat op koers
en komt op ’t krekte plak.
Sjedêr de man mei hannen
dy’t lûke oan ien riem,
beweging sûnder doel,
hy komt sa yn de kriem.
It draaien yn de rûnte
is stilstean yn ’t bestean,
al skuort men der ek oan,
gjin koers nei kym noch kearn.
* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘De roeier’
mei 28, 2020
fan Jacob Jordaens*
Ik as sater bin betrape
troch myn fluitsjen yn de moarn,
wat kin it my ek skele,
yn ’ t bestean tref ik de krekte toan,
de fluit is myn skamlape.
Saters hawwe bokkepoaten,
mar dêrboppe bin ik mins,
sa kin ik dûbel fiele,
net krekt witte wêr’t dan leit de grins
fan ’t bok-mins mei twa kloaten.
Hoeder bin ik fan de keppel,
dy’t my sjocht as geile bok
dy’t troch it libben fluitet,
los fan alle bannen fyn ik lok,
de fluit is ek myn kneppel.
* Jacob Jordaens (1593-1678)
Skilderij ‘Fluitspyljende sater’