oktober 5, 2016
fan Emma Munneke* Elia koe wer rinne nei de berch, dy’t Hoareb hiet, dêr’t hy nachts yn in hoale siet mei stilte om him hinne. Dêr hearde hy de Iene: Elia moast doe komme Gjin minske hie fan stoarm ferlet, De ierde skodde dat it die, De Hoareb waard yn flammen set, In lichte koelte striek foarby, ‘Elia, do moatst rinne Skilderij ‘Elia by de Hoareb’ |
oktober 5, 2016
fan Daniele da Volterra* It goadelibben bleau gelyk oan wat it altyd west hie, want Izébel stjoerde oan troch in boade op Elia’s lyk, dat Baäl siet noch op ‘e troan. Elia’s libben stie doe faai, Gods boade joech him swijend del Elia iet it skonken brea * Daniele da Volterra (1509-1566) |