Archive for the Bibelbylden category

De gekke fan Gadara

fan Rombout van den Hoeye
en Maerten de Vos*

Dêr bin ik wer, sa as foarhinne
doe’t ik noch myn eigen namme hie
en net as Legioen troch ’t libben gie,
fan binnen party stimmen dy’t my stjoerden,
’k wie mysels net, koe doe amper rinne,
mar dy iene stim ferstie
it stimmelegioen, it waard deastil,
ik hearde wol in do dy’t koerde,
wist my op dat stuit gjin rie,
omdat it legioen opnij begûn,
mar wol hiel oars, net in befel,
in smeken om bestean te bliuwen,
wer dyselde stim, dy’t fan har wûn,
se fleagen daliks út my wei,
it wie as kaam ik út ’e hel
mei duvels om my op te driuwen,
mar doe dreauwen sy de bargen op,
dêr’t dy stim har hinne stjoerde,
by de hichte del, de mar yn,
ik moat der net oan tinke
dat se my de mar yn jage hiene.
Ik wie stil, der klonk in rop:
gâns folk kaam op it barren ôf,
fan harren mocht gjin baarch ferdrinke,
mar mei myn sûnens kaam it net sa nau,
dat ik woe graach dêrwei en mei him mei,
o ja, fan Jezus wie dy iene stim,
mar hy woe ha, ik soe oan diskant bliuwe
om te sizzen wat hy die en sei.

* Rombout van den Hoeye (1622-1671)
Maerten de Vos (1531/1532-1603)
Yllustraasje ‘Genêzing fan de waansinnige fan Gadara’

Taddéus oer needwaar

fan Rembrandt*

Ik jou it daliks ta,
it farren seit my neat,
dat is no ienkear sa,
it fiskjen ha ’k nea leard.

Mar Jezus woe de rêst,
wy soene oer de mar,
ik krige doe al lêst,
foar my wie ’t yn de war.

De fisker stie oan ’t roer,
’t wie Petrus tabetroud,
hy sylde ús wol oer,
wie daliks net benaud.

En Jezus siet foaryn,
hy joech him noflik del…
ynienen foel de wyn
op ’t skip oan, ik waard kjel…

… fan weagen withoeheech,
dy sloegen oer it board,
it waard foar Petrus dreech,
de fisker wie yn noad…

… en dêrmei ek it skip,
mar Jezus lei foaryn
en fielde grif gjin drip,
noch helle oan de wyn.

Ik hold it net mear fol
en stjitte Jezus oan,
dy seach it needwaar wol,
mar kalm wie dochs syn toan:

‘Jou del, jim wyn en weach!’
En daliks wie it stil.
‘Mar jim, jim ha gjin each
foar trou oan God syn wil!’

Ik jou it daliks ta,
fertrouwen hie ik net,
dat wie no ienkear sa,
mar nea is it te let.

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Stoarm op ’e mar fan Galiléa’