oktober 31, 2018
fan ûnbekend*
Trije manlju ha ’k nei Joppe stjoerd
om Petrus op te heljen,
net op eigen manneboet,
ik kriich in oprop fan in ingel.
Frjemd, ik hie noch nea fan Petrus heard…
soe ien my ek fertelle
hoe’t er him yn ’t libben rêdt?
Gjin mins, dat die sels net de ingel.
As Romeinsk kaptein rêd ik my wol,
teminsten mei de sinten,
ik gean troch foar ien dy’t gol
is foar de minsken yn de knipe.
Mar de ingel kaam my op it moed…
ik freegje dochs gjin rinte?
’t Giet nei joadske noarmen goed,
’k wurd lang al troch dat leauwe stipe.
’t Wie dus net op eigen manneboet,
it lei him oan de ingel.
* Yllustraasje ‘De ferskining fan in ingel oan Cornelius’
Ut it Bibelsk Printeboek
oktober 27, 2018
fan Rembrandt*
De froulju ha it nei de tiid ferteld,
ik koe it stjerrend wier net witte,
want ik wie in minske út ’e tiid,
earst siik… doe hie de dea him meld,
waard sein.
‘Tabita, kom oerein!’ klonk lûd in stim
en wrachtich wier, ik koe wer sitte,
fielde my folslein wer by de tiid.
‘’t Is Petrus,’ hearde ’k… ‘Ut Jeruzalem,’
waard sein.
Ik sis: ‘Men hoecht net nei de timpelstêd
om wer te libjen by myn witten.’
Petrus bringt it boadskip wiid en siid
oan elkenien, al leit men siik op bêd:
‘Oerein!’
* Rembrandt (1606-1669)
Tekening ‘Petrus bidt op knibbels by Tabita’