It wie de middeis ûnder ’t blauwe swurk
dat Pedro, feint fan tûke hannel,
seach har riden yn de koets
mei ’t each op ierdewurk,
benijd nei ealfrous wannel.

Mar sy ried troch op wei nei ierdske pracht,
sloech op syn ierdewurk en longerjen gjin acht.

It lêste deiljocht striek noch oer it swurk,
mar út ‘e rotsen kroep it tsjuster
doe’t de pylgers teagen troch
mei ’t each op himelwurk,
want achter har lei juster.

Op ûnbesprutsen wannel troch de nacht
sloech ealfrou noch ferkeaper yn dy oere acht.

* Francisco Goya (1746-1828)
wie in Spaanske skilder
dy’t yn syn wurk ek protest
oantekene tsjin ûnrjocht en lijen.