Fan kamûflaazjejassen gjin ferlet,
de fijân wie dochs machteleas
en waard folslein ferslein;
se strieden neffens rjocht fan oarlochswet:
de hân by kop, tsjin skonk de lears,
foar ’t beamke wie ’t de ein.

In kilometer fierder stie noch ien
mei ’t reade krús al op ‘e lea,
in offer foar de slacht;
it wite krús lei lang al klear yn ’t grien,
gjin kriichriedspraat mear oar de dea,
in tankskot foar de nacht!