september 11, 2018
van Fritz von Uhde*
Niemand had hem nog verwacht
nadat hij ieder was ontlopen
met het doel een dag alleen te zijn
om bij te komen van een drukke tijd,
toch bleef een groot deel hopen.
Groot was hun verlangen naar
een tijd van voorspoed na de jaren
dat hun aandeel in de oogst was klein,
dus werd zijn aandacht zeer op prijs gesteld,
het ging om hun welvaren.
Welkom was hij, meer dan dat,
de hoop ging over in verwachting:
water in de kruik werd witte wijn,
dus hadden zij de maten al geteld,
de prijs was slechts hun achting.
Groot was hun verwondering
toen hij meer oog had voor de kleinen…
wonderlijk: hij vond hun aandacht fijn,
voor hem ontspanning na een drukke tijd,
alsof de zon ging schijnen.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Laat de kinderen tot Mij komen’
september 10, 2018
De striders lizze wer teplak,
hjoed wiene dat de amateurs
dy’t troch de weagen skommen,
net foar fol, ’t is net har fak,
soms waard de skoat wat romme.
It liket op in twadde striid:
de mêst yn om lykas in aap
wat keunstkes sjen te litten,
sa’t soks út ferfeling giet…
’t soe wat komplekser sitte.
It Jouster skûtsje kaam werom
mei averij, ferlear de top,
wat mei de wyn te krijen
hie, net mei ‘wat wie dat stom’,
in twirre brocht it lijen.
Dus lit ús efkes boppe sjen,
nee, net as in professional,
wol ‘hoe is dit eins kommen’,
dus nijgjirrich as in bern…
it kin ús wol wat bomme.
