De Feanhoop mei in wynkrêft trije,
fol it seil en heech de mêst,
foar kommissaris yn himdsmouwen
waar foar nei de Steaten rêst
om him oan ’t Frisoroer te wijen.

Gjin waar foar wiete, glêde dekken
by it brûzjend Fryske bloed,
al briek in tou, dus mar wer starte,
flokke die de float gjin goed,
mar soe foar straf it spul dan brekke?

Langwar, de grutste, nûmer fjirtjin
by de start, woe nei de kop;
de mannen skuorden oan de skoaten,
mar te hurd, de mêst foel op
it dek, se koene it ferjitte.

Doe kaam Wâldsein mei wynkrêft trije
noch, de fok fol, heech de nok,
doe briek de top, los skeaten skoaten;
drukte op ‘e float in flok,
dan moast it rjocht der ien by krije.