’t Is dien, de dagen binne teld
foar Saul, syn keningskip rint nei de ein,
mei grime is it him ferteld
troch Samuël, de kening is ferslein.

It barde yn de heechste need,
omdat syn eigen leger rap ferrûn,
de Filistyn hie dêrfan weet,
de kening wie oan ’t tiidsferrin dus bûn.

Sân dagen wachtsjen duorre lang
en noch wie Samuël net yn it kamp,
de Filistyn lei as in slang
te wachtsjen, Saul seach sa’n ferrin as ramp.

Ien útwei bleau foar ’t leger oer:
it keningsoffer lykas de profeet
it die, mar dan fan koarter doer,
de Iene reek, de kening út ‘e need.

’t Is dien, de dagen binne teld,
foar Saul is ’t keningskip yn reek opgien,
de Filistyn hat grinzen steld:
gjin smid yn ’t lân dy’t wapens smeit, net ien!

* John Singleton (1738-1815)
Skilderij ‘Saul troch Samuël teplak setten’

Hy wie in sljochte boeresoan,
dy’t om syn heite ezels socht,
tocht oan gjin demonstraasje om de troan,
hie fan it sykjen skjin syn nocht.

Doe rekken beide yn petear
noch foar’t de kwestje kaam oan bod,
it miel wie foar de boeresoan in ear,
’t profete-ear wie keard nei God.

Tegearre giene se op wei,
ynienen kaam it derop oan:
de oalje streamde út it krúkje wei,
ta kening waard de boeresoan.

Boer-kening gie wer op ‘en paad,
kaam ûnderweis profeten tsjin,
hy dûnse mei, ’t wie tsjin syn boere-aard,
profeet en kening, dûbel sin.

* Marc Chagall (1887-1985)
Tekening ‘Saul ta kening salve’