In wider útsjoch oer de wrâld,
in hege flecht op eigen wjukken,
in libben sûnder foarbehâld
en boppe alle ûnderdrukking.

Sy fleane frij de greiden oer
en komme del wêr’t se mar wolle,
bekroadzje har om bist noch boer,
in grutte kloft is nea tefolle.

Mar yn it Wilhelminapark,
dêr sitte finzen in pear swarte
en boppe har hat read-wyt ark
de libbensromte sterk bekoarte.

Swarte swannen, wite swannen,
minsken kinne no noch kieze:
fleane oer de lege lannen
of har frijheid moarn ferlieze.

Tekening fan broer Anne