Hoe kin ’t bûtenbarren
tagong krije as de siel
him yn de simmer hat ferwarre
tsjin it oare diel?

Inkeld troch te fallen
barst de bast en komt in glim
fan ’t wêzen foar it ljocht, de golle
gloede, brune stim.

Beide dielen binne
dan as binnen-bûten ien
gehiel en glânzjend yn de sinne
fan de bast ûntdien.

Wylst blauwe buorden wize ûnder
it ferkear de rjochting oan
– in stadich riden yn de file –
kleuret yn de iere moarn
de sinne ’t beamtebrún foar wûnder
– stilsteand rikken yn de rige.

Wylst beammen rikke nei de himel,
eksposearjend ’t skilderij
fan wat de skepping hat te bieden,
bûcht de himel oer de hjerstmispij
fan skildermuonts derûnder, grimel
kleuren mingend foar de ierde.