Twa kear wied er earste wurden,
Tjitte*, tiger fan It Hearrenfean,
dy’t slûpte, fleach en sprong
en sa de prizen fong,
mar hoe soe ’t him fergean
as ’t gie om Sietes** wurden?

Earnewâld mei mannich naute,
noch beheinder troch it rûne read,
dreau Tjitte yn de fal
fan ’t wetter is hjir fol
fan Siete, ’t waard dus neat,
sels tigers meitsje fouten.

Siete sylde ek mei wurden
fan: ‘Sis Tjitte, kinst der no net lâns!’
De tiger hie der west,
want Siete rôp: ‘Protest!’
Foarby de tredde kâns…
’t is fjirtjin punten wurden.

* Tjitte Brouwer
** Siete Meeter

In koeltsje striek sêft oer de Ie
en breedút heinden se it op,
in brede float dy’t gong noch hie,
dochs wurke ’t read net lang as lape
foar de skûtsjekop.

De wyn dy’t jout de enerzjy
om skean oer mar en Ie te gean,
foel fuort en sa de harmony
fan skip en skippersfolk yn aksje:
sjoch de J steil stean.

Mar ’t skûtsje fan It Hearrenfean
glied oer de Ie foar it gelok
mei Tjitte* dochs as fûle earn:
‘Se kinne sizze wat se wolle,
‘k die de goede gok.’

De spanning op it achterdek
fan ’t Drachtster skip friet enerzjy
en makke ’t folk op ’t rantsje gek:
in lûd jûchhei klonk foar de twadde
as in melody.

* Tjitte Brouwer