Hij raakte in de strijd gewond,
held Tristan van Bretagne,
en was zij er niet geweest,
Isolde, Ierse koningsdochter,
dan was hij er wel geweest.

Toen Tristan van haar schoonheid sprak,
liet koning Mark haar brengen
naar zijn bolwerk voor het feest
van levenstrouw, Isolde echter
hield haar Tristan voor de geest.

Geen golven waren hen te hoog
toen zij de liefde dronken
uit de beker van het lot:
dus vluchtte Tristan voor het bolwerk
om te blijven buiten schot.

Toen raakte hij opnieuw gewond,
held Tristan van Bretagne,
en was zij bij hem geweest,
Isolde, Ierse koningsdochter,
dan was hij er niet geweest.

Geen golven waren haar te hoog
toen zij kwam aangevaren,
maar zij strandde door ’t complot
van ’t zwarte dundoek in zijn bolwerk,
dodelijk was dus hun lot.

* Schilderij ‘Tristan en Isolde’
(1916 – 107,5 x 81,5 cm.)

Wie kan de zee bedwingen
als de storm tot heerser wordt,
de golven voert tot hoogten
die de rotsen beven laat;
zij staat nog op het droge,
op de stenen van de rots
en hoort het verre zingen
dat in storm en zee vergaat.

Wie kan het schip bevaren
als de storm tot heerser wordt,
de golven voert tot hoogten
die de boorden bijna kraakt;
hij staat nog op zijn benen,
hoort het beven van de rots
en ziet haar rode haren,
dubbel wordt hij dan geraakt.

Wie kan zijn liefde troosten
nu het binnenin haar stormt,
de golven gaan tot hoogten
die haar rotsgrond beven laat;
zij staat al in de branding
met de voeten in het zand
om hem naar haar te loodsen
met de vuurgloed als haar daad.

* Schilderij ‘Miranda’
naar Shakespeares ‘The Tempest’
(1916 – 47,5 x 60 cm.)