Alleen dit beeld is haar beleving
van wat buiten is, haar god,
een ridder door zijn moed gedreven,
niet anders dan heer Lancelot.

Bevrijd van spiegelbeeld en draden,
laat ze ’t altaar in de steek,
Maria kan haar gang wel raden:
zij raakt voor ’t leven buiten beeld.

Sandro Botticelli***

Alhiel yn ’t fleanend skrikbyld finzen,
hâldt hja beide eagen ticht,
in ingel fleach oer himelsk grinzen,
nea earder hold sa’n byld har fêst.

Dat byld giet oer yn de belibbing
fan Gods gabber Gabriël
mei ’t boadskip oan syn geast besibbe,
dêr komt it yn it koart op del.

Befrijd fan ierdske skurtetriedden
hâldt hja oan it boadskip fêst:
in soan komt yn it wrâldsk fermidden,
har skurte bringt him ljocht yn byld.

Rembrandt****

* Jereims hat, lykas by oare skilderijen fan Waterhouse,
it gedicht skreaun by ‘De Vrouwe van Shalott’.
Ik ha dêr it gedicht oer Marije oan taheakke.

** Schilderij ‘De Vrouwe van Shalott’
(1894 – 142,2 x 86,3 cm.)

*** Skilderij ‘De Ferkundiging’ fan Sandro Botticelli

**** Skilderij ‘De oanbidding fan de hoeders’ fan Rembrandt

Gevangen in de grijze toren
leed zij aan het leven met slechts zin
door vriendschap met een spiegel
die de wereld bracht haar leven in.

Zij bracht de beelden weer tot leven
door te weven kleurrijk doek na doek,
haar wereld vol met sprookjes:
paarden, ridders en een dodenstoet.

Haar spiegelleven kreeg pas passie
toen voorbijkwam ridder Lancelot
met krullen die wild wuifden:
keer je om, een keer komt in je lot.

Verliefd liep zij de torentreden
af, een sprookjeswereld werd de boot,
nog hield zij vast de ketting,
de gevoelens lagen in haar schoot.

Terwijl haar feeënzangen klonken,
voelde zij de wraak van spiegelgod
en toen de kaarsen doofden,
hielp geen vriend en was de dood haar lot.

* Schilderij ‘De Vrouwe van Shalott’
(1888 – 153 x 200 cm.)