Kleurfontein fan blommen,
mear as sechtich yn in faas,
dêrby de dieretún
fan flinters, fûgels en ynsekten,
dêrmei hat de skildersbaas
natuer en keunstsin romme.

Keunstsin hat ek wekke
foar de minske heger sin:
de kevers fan de dea
en flinters fan it nije libben,
fan de ein en it begjin,
dat hat de keunstner rekke.

Keunstboeket foar riken
oan de muorre fan har hûs,
in libben mear as brea
en om de eagen út te stekken,
mar foar blommen by de rûs:
yn greiden en by diken.

* Roelant Saverij (1576-1639) skildere ‘It grutte blomstik’
op in paniel fan 130 by 80 sintimeter,
bedoeld as dekoraasje by in rike opdrachtjouwer.
De blommen en dieren ha in symboalyske betsjutting:
libben (flinters en kikkerts), dea (kevers en miggen)
en rêst (iisfûgeltsje).

Ilja Moeromets, do grutte held,
dy’t Smolensk fan de fijân rêde,
hast dy mei dyn eare sêde,
wêrom woest nei Kiev mei geweld?

Op myn skimmel ryd ik troch it lân,
mei pylk en bôge sil ‘k it rêde,
Kiev is ien fan de stêden
foar in feest nei striid mei rôversstân.

Rôver Nachtegaal, do wrede smjunt,
sitst yn dyn hege hut te wachtsjen,
makkest fan geweld gjin punt,
witst dat se dyn bedroch ferachtsje?

Fluitsjend lokje ik de reizger oan
dy’t troch myn gea syn spoaren makket,
as in geal sjong ik op toan
oant Ilja troch de knibbels sakket.

Dôf wie Ilja Moeromets syn ear
foar ’t fluitsjen, mar syn eagen sochten
rôver Nachtegaal en rjochten…
foar de geale wie ’t de lêste kear.

Blyn en wjuklam waard de geale brocht
nei Kiev om elk te fermeitsjen
fan it tsjuster nei it ljocht,
dat Ilja Moeromets koe laitsje.

* Nikolai Roerich (1874-1947)
wie in skilder-yllustrator
fan Russyske mearkes.