In sterke frou kin hiel wat lûke:
hûndertfjirtich manlju út ‘e wâl
en fierder nei de Sânemar;
’t giet sterke Rixt net gau te mâl,
dochs sil gjin man har hjoed misbrûke.

De Pan kin yn de striid wol gûle,
mar gjin sleep mei Rixt de Snitsers jaan,
want skûtsjesile is har kar;
de trim moat it no ienkear dwaan,
oars reitsje skippers op ‘e doele.

De Heale Moanne wurdt ljochtmoanne
as it earste skot oer ’t wetter klinkt
en fûsten yn de hichte gean;
sels Frits Philips, de âlde, blinkt,
foar ’t skip de finansjele boarne.

Op ‘e Feanhoop yn de file
as de wyn net wol sa as it moat,
dan is it rak te smel en koart
en kin gjin skûtsje frijút sile.

Letter is it ek net slagge,
giene tûke skippers net frijút,
guon skûtsjes joegen tút op tút,
ek oan it startskip mei de flaggen.

Kuolje moatte hjitte hollen,
mar soks is net sûnder risiko,
in skûtsje hâldt net samar ho,
in lûde tút is ien tefolle.

Op ‘e finish wie gjin file,
mar foar ien en twa* wol skot op skot,
de útslach siet folslein op slot,
se ha noch oeren hottefile.

* De Lemmer en Grou