De Feanhoop fart in fêste koers:
in heale ieu organisaasje
fan de wedstriid op it smelle wiet,
dus faak sensaasje by de rûs,
mar hjoed in silersfeest mei graasje.

It Drachtster skûtsje leit op koers:
in skip ferbûn oan de tradysje,
dus gjin racer sa’t it oaren giet,
wol foar de kop it stridersbrûs,
hjoed sille se de flagge hysje.

Gjin skip leit lykwols hjoed op koers,
it is in wedstriid sûnder faasje,
om’t Aeolus gjin presintsje biedt;
de Pan, de winner, skriuwt nei hûs:
’t Lei net oan de organisaasje.

Wa kin better ’t waar foarsizze
as in basis foar de fljocht
nei heger sfearen?
Want piloaten fleane rjocht
op wolken ôf, it kin net misse.

Mar as kommandanten sizze
dat it út is mei ’t berjocht
foar skûtsjesilers,
fielt de skipper him bekocht,
hy wol de waarfrou* leafst net misse.

Draait it út op eskalaasje,
dan ferliest it skippersfolk
it fan de loftmacht,
dus ferdriuw de tongerwolk,
dan sylt de float wer wis… mei faasje.

* Marijke Waalkens, eks-meteorologe
fan fleanbasis Ljouwert