Gjin matearje koe him helpe,
gouden fetten út ‘e timpel wei,
de treast fan ’t skreaune Wurd dêr’t lei
syn earm op mei it bûnt fan ’t kleed,
syn bleate foet op franje, leed
dat djipgeand streamde, net te stelpen.

Jeremia, kleiend doemprofeet
dy’t Sions folk de wierheid sei
fan kear jim op ‘e ûnheilswei
fan delgeand rinne op ‘e non,
want winnend komt al Babylon,
jim bringend nederlaach en need.

Wat betsjut dan noch matearje,
houten poarte yn it fjoer
dat sloech op Jeremia oer
en brânde alle hope fuort,
ta jiske waard syn opgeand wurd:
wat koe him djipper noch benearje?

* Rembrandt van Rijn (1606-1669)
wie ien fan de belangrykste skilders
yn de santjinde ieu.
Doe’t er 24 jier wie, skildere er
‘Jeremia dy’t treure oer de ûndergong
fan Jeruzalem’ (586 foar Kristus).

Wat is de minske op in see fan macht,
de keizerlike weagen fan Napoleon
de Tredde, diktatoriaal;
hy slacht it skomjen spottend acht
en pamflettearret rûnom op in felle toan
yn anty-keizerlike taal.

Wat as de see slacht oer syn wiffe boat
en de pamfletten reitsje ûnder ’t wettich skom
fan weagen diktatoriaal;
sy farre him nei ’t fiere oard
fan Kaledonië, in eilân sûnder rom,
de ein fan Rochefort’s ferhaal?

Mar as de see syn lûden hearre lit,
dy oare fan in rûzjen nei de hoarizon,
ferriist de klippe fertikaal,
want hy dy’t oer de weagen sjit
op frijdom oan, is sterker as Napoleon,
foar Rochefort in rom ûnthaal.

* Henri Rochefort skreau ûnder it regear fan
keizer Napoleon III felle politike kritiken
en waard yn 1873 nei Kaledonië ferballe.