Dêr’t it fean gjin fee talit
fanwege weake grûn,
wat mei de skiep him mjit,
hat dêr in plakje fûn.

Wite wol sweeft tusken swurk
en greppels, mar dochs fêst
as maitiids willewurk
waakst dêr it wollegers.

Stâle linich op ‘e wyn,
it libben is mar koart:
de groei in wike lyn,
de bloei is samar bard.

’t Swurk is wyld en jaget oer,
de stâle bûcht wer rjocht:
in flagge op ‘e toer,
in feest foar wa’t it sjocht.