De loft is klear mei rûne koppen,
driuwend op in bolle wyn,
dy’t falt op al wat rûn is,
silend ek as lang ferlyn
en alle seine komt fan boppen.

De tiid giet troch en rjocht nei foaren
fan de dei oer yn de nacht,
gjin oere dy’t ea bûn is
oan de minske fan ‘jou acht’,
wat hjoed wie, dat is moarn feroare.

De loft is skier, mei wolken proppe,
ûnder bôgen rûn te sjen,
de poarte dy’t hjoed skûl is,
sjocht nei wat der barre kin,
dat alle seine komt fan boppen.