Oars libje

In markol is te lyts
om him folslein te spegeljen
yn ’t wetter tusken ’t einekroas,
it is net oars.

Wol oars is ’t foar de swan,
dy’t spegelet yn hear en fear
him yn it wetter bûten ’t kroas,
hy libbet oars.

De dei is al begûn
foar’t hy de eagen iependocht,
de markol is dan al yn ’t spier
en fret al ier.

Betiid is ’t foar de swan
as hy de fearren spegelglêd
oppoetst, de markol slacht gjin acht
op priel en pracht.