Dronken fan Gods grime

fan ûnbekend*
Jesaja

Yn swym leisto op strjitte,
dronken troch de grime fan de Hear,
want dronken hasto út syn beker
oant dy leech wie oant de lêste drip.

Dyn soannen litte ’t sitte,
want sy lizze lykas do yn swym,
beskonken fan de Hear syn grime,
net in soan dy’t dy de hân tastekt.

Wurd dêrom wekker, wekker
wurde, riis oerein, Jeruzalem,
do hoechst tenei net mear te drinken
út ’e tsjelk fan syn grammoedichheid.

It smakke dy net lekker,
dus ferdrukkers, dronken wurde jim,
dy’t stampend oer dy hinne wâden,
lykas wie dyn rêch in stripe grûn.

* Yllustraasje ‘Tsjelk’