In hoeder hat allinnich each
foar skiep dy’t mei him rinne,
hiel syn keppel, weach nei weach.

Bûn oan de hoeder is de hûn
dêr’t skiep net sûnder kinne,
giselkammeraat yn ’t rûn.

Wol is de hoeder solomins
mei bisten dochs allinne
op ‘en paad fan tins nei wins.

De keppel hat dat ek wol troch,
de hûn lûkt dêr ek hinne
mei de skiep yn ’t rûn en sjoch…

… de hoeder hat allinnich each
foar ’t duo yn de sinne,
finzen yn it skieppereach.