De simmer bûcht him oer de stêd
en dûnset oer de Delftske dakken,
strykt de nok en pannen glêd
en fervet yn ferskate flakken.

De haven jout yn silhûet
de stêd stil wer, mar net dy’t steane,
want sy prate, sjogge net
yn ’t wetter hoe’t de wolken geane.

Dan skoot de sinne yn it blau
en skinkt de heechste toer syn franje,
grutsk is Delft op dizze bou
en ’t grêf fan Willem fan Oranje.

De ienfâld bûcht him oer it wurk
mei mannich klosse en ien tobbe,
hat gjin each foar ’t stikje swurk,
mar boartet mei de skiere krobben.

* Johannes Vermeer (1632-1675)
hat foaral mei de kleuren sitroengiel,
bleekblau en ljochtgriis it ljocht heind.
Skilderij ‘Sicht op Delft’
Skilderij ‘It strjitsje’